Eργάζομαι ως οικογενειακή θεραπεύτρια και ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια και στους δύο θεσμούς. Αυτό που έχουν κοινό είναι η ανάγκη για μια συναισθηματικά ασφαλή ατμόσφαιρα. Δηλαδή όλοι αισθάνονται περιλαμβανόμενοι και ευπρόσδεκτοι με όλες τις διαφορές τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι η συμπεριφορά είναι αποδεκτή όταν δεν είναι λειτουργική. Ο Alfred Adler συνήθιζε να λέει ότι οι άνθρωποι αξίζουν απλά επειδή ζουν. Ο μαθητής του, ο Rudolf Dreikurs συνήθιζε να λέει “ξεχωρίστε την πράξη από τον πράξαντα”. Με αυτό το σκεπτικό μπορούμε να βγάλουμε από την περιθωριοποίηση μαθητές που παρουσιάζουν προβλήματα συμπεριφοράς. Πχ λέμε: “εκτιμώ εσένα ως άνθρωπο, δεν μου αρέσει αυτό που κάνεις αυτή τη στιγμή”
Πώς επιτυγχάνεις αυτή την συναισθηματική ασφάλεια; Δεν υπάρχει μία μόνο απάντηση σε αυτό. Συνήθως το καταφερνεις εσύ που είσαι σε ηγετικό ρόλο είτε ως γονιός είτε ως εκπαιδευτικός. Οι ηγέτες είναι και πρέπει να είναι οι γονείς στην οικογένεια και οι δάσκαλοι στο σχολείο. Πώς ξέρουμε ότι έχουμε επιτύχει μια συναισθηματικά ασφαλή ατμόσφαιρα; Το αντιλαμβάνεσαι επειδή θέλεις να βρίσκεσαι εκεί, αισθάνεσαι άνετα, νιώθετεις ότι ανήκεις. Οταν είσαι εκεί εσύ και τα μέλη δεν είναι υπερβολικά φορτισμένα με άγχος ή αποδοκιμασία. Αντιλαμβανεσαι ότι μπορείς να θέσεις τις διαφωνίες σου με ηρεμία. Όταν υφίστασαι ή εκτοξεύεις χλεύη, όταν η καταδίκη και οι επικρίσεις επικρατούν, τότε ξέρεις ότι ούτε είσαι ούτε καλλιεργείς ένα ασφαλές μέρος. Ποιος θα ήθελε να ζει σε ένα τέτοιο κοινωνικό περιβάλλον; Εάν τα παιδιά νιώθουν φόβο να πάνε σχολείο, όταν τους εκφοβίζουν, πώς θα μπορούσαν να επικεντρωθούν στα μαθήματά τους; Και πώς θα νιώθουν επίσης οι δάσκαλοι σε τέτοιες συνθήκες; Χρειάζονται υποστήριξη για να εκτελέσουν τον πολύ δύσκολο ρόλο τους. Επίσης, οι γονείς χρειάζονται υποστήριξη προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις της ανατροφής των παιδιών τους. Συχνά μου λένε πόσο χρειάζονται τον δικό τους χώρο για ξεκούραση και διασκέδαση. Είναι επίσης απαραίτητο για αυτούς να έχουν την οικονομική σταθερότητα προκειμένου να είναι αποτελεσματικοί γονείς. Επομένως, οι δάσκαλοι και οι γονείς χρειάζεται να αναζητήσουν συναισθηματική και άλλη υποστήριξη. Στα επόμενα άρθρα θα είμαι πιο συγκεκριμένη σχετικά με το πώς οι δάσκαλοι και οι γονείς να στηρίζονται ώστε να αντέχουν τις ματαιώσεις τους.